Welke vind jij de mooiste ?

Kies de mooiste steen

Soms kun je van een afstand genieten van hele simpele dingen.
Ik stond laatst in een rij bij de kassa, in de andere rij stond een moeder met twee jongens van ongeveer zes jaar. Hoogstwaarschijnlijk twee vriendjes maar voor het verhaal eigenlijk niet van belang. Ze stonden geduldig te wachten totdat moeder de boodschappen kon afrekenen. Willen wel vaak mee boodschappen doen maar als hun ‘wensen’ toch niet in het boodschappenkarretje terecht komen, dan is de interesse meestal snel verdwenen.

Een van de jongens haalt iets uit zijn jaszak en verdeelt het over beide handen al kon ik nog niet zien wat het was. De handen gaan richting de andere jongen en hij vraagt hem: “Welke steen vind jij de mooiste” Daar moet de jongen even over nadenken en wil er eigenlijk eerst geen antwoord op geven. Goh wat flauw dacht ik nog, als volwassene zou ik meteen met die jongen ‘meegaan’ in zijn fantasie, maar aan mij wordt niets gevraagd! Als je nog jong bent, dan denk je natuurlijk helemaal niet in tactische antwoorden geven of de ander niet teleurstellen met je antwoord, nu begrijp ik dat. Tot mijn verbazing komt het antwoord dat ik verwachtte ook niet, de andere jongen heeft beslist een eigen mening. Hij kiest geen van de stenen maar haalt uit zijn jaszak ook een steen en kijkt daar heel trots naar. Dan zegt hij; “ik vind mijn steen de mooiste!” En zo viel de beslissing, basta!

Wat een slim antwoord van die jongen, hij had even nagedacht en vond dat hij ook een ‘mooie’ steen in zijn zak had  en die deed bij deze beoordeling helemaal niet mee. Dus kwam hij uiteindelijk met deze slimme zet en als ‘mooiste steen eigenaar’ uit de bus. Ik zag nog wel dat de eerste jongen daar helemaal niet blij mee was, hij keek zo teleurgesteld dat ik met hem te doen had, wat sneu nou. Zo jammer dat ik niet in dezelfde rij stond want dan had ik beslist wat van de teleurstelling weg willen nemen door te zeggen dat ik allebei zijn stenen mooi vond. Hoewel je soms door je erin te mengen de teleurstelling niet wegneemt maar degene zich nog ‘zieliger’ gaat vinden, dan slaagt je goede bedoeling dus niet. Aan de moeder werd overigens niets gevraagd en had deze ‘verkiezing’ gemist. Na het afrekenen liep moeder met de jongens de winkel uit en leek alles koek en ei, gelukkig maar. 

Ach, dacht ik later nog, dit zijn kleine jongens met kindertaal, over vijftien jaar hoor je die ene jongen misschien vragen, “welke auto vind jij mooi?” of;  “vind je mijn auto mooi?” Dan krijgt hij vast het volgende antwoord; “ik vind míjn auto de mooiste!” Dus als hij hier nu een les uit leert, dan stelt hij dergelijke ‘wat’ – ‘welke is de mooiste’-vragen niet meer; want het antwoord zou wel eens tegen kunnen vallen!

Note:

Misschien is dat wel de reden dat sommige (mannen?) uitroepen; “Mijn auto is zo geweldig, er is geen mooiere!”